ذخیره سازی مبتنی بر اشیاء که از آن با عنوان Object Storage نیز یاد می شود یک نوع معماری ذخیره سازی دیتا به حساب میاد که هدفش مدیریت دیتاهای حجیم و بدون ساختار (unstructured data) است. همان طور که از نام این مدل از دیتا نیز مشخص است، این نوع از دیتا به راحتی قابل سازماندهی در یک دیتابیس relational سنتی که از سطر و ستون تشکیل شده است، نیست و از این رو نگهداری و پشتیبانی گیری از آن چالش های مختص به خود را به همراه دارد.
اما منشاء تولید این نوع از دیتا چیست؟ پاسخ این سوال در دل اینترنت نهفته است. بله، امروزه حجم بالایی از دیتا بر بستر اینترنت شکل می گیرد، ارسال ایمیل، ویدئو، عکس، محتوای متنی، پیام های صوتی و … همگی در دسته دیتاهای بدون ساختاری طبقه بندی می شوند که در هر لحظه از سوی رسانه های اجتماعی، موتورهای جست و جو، موبایل ها، کامپیوترها و … در حال تولید هستند.
موسسه تحقیقاتی معتبر IDC به تازگی تخمین زده است که دیتاهای بدون ساختار تا سال ۲۰۲۵ میلادی بیش ۸۰% از حجم دیتا در جهان را به خود اختصاص خواهند داد.
همزمان که ذخیره سازی و مدیریت مقرون به صرفه این حجم بی سابقه و بالا از دیتا برای شرکت ها و سازمان به یکی از اصلی ترین چالش ها بدل شده بود، ظهور معماری Object Storage و ارائه سطح قابل توجهی از مقیاس پذیری توانست تا توجه بسیاری را به خود جلب کند. مقیاس پذیری بالا در این نوع از معماری به حدی است که ارائه آن از طریق مدل های ذخیره سازی دیتا به صورت سنتی نظیر file یا block-based میسر نیست و همین موضوع باعث خواهد شد تا وسوسه استفاده از این نوع معماری بازیگران اصلی این حوزه را به سمت و سویی ببرد که حتی فرآیندهای آرشیو سازی و پشتیبان گیری خود را به سمت Object Storage ها ببرند. در معماری Object Storage شما می توانید دیتا را در حجم های بالایی همچون ترابایت، پتابایت و یا حتی بیشتر ذخیره و مدیریت کنید.
پیام بگذارید